100 φωνές

Νί­κος Εγ­γο­νό­που­λος (Αθή­να 1907-1985)

Ζω­γρά­φος και ποι­η­τής. Μα­θη­τής του Κων­στα­ντί­νου Παρ­θέ­νη και του Φώ­τη Κό­ντο­γλου. Πρώ­τη ποι­η­τι­κή του συλ­λο­γή το Μην ομι­λεί­τε εις τον οδη­γό (1938), ενώ το Μπο­λι­βάρ, ένα ελ­λη­νι­κό ποί­η­μα (1944), που κυ­κλο­φό­ρη­σε χει­ρό­γρα­φο κα­τά τη διάρ­κεια της Κα­το­χής, εί­ναι το πιο γνω­στό έρ­γο του. Πα­ρου­σί­α­σε ζω­γρα­φι­κά έρ­γα του από πα­λιά σπί­τια πό­λε­ων της Δ. Μα­κε­δο­νί­ας στην έκ­θε­ση Τέ­χνη της Νε­ο­ελ­λη­νι­κής Πα­ρα­δό­σε­ως (1938). Εκ­προ­σώ­πη­σε την Ελ­λά­δα στην 27^η Μπιε­νά­λε της Βε­νε­τί­ας (1954). Υπήρ­ξε κα­θη­γη­τής Ελεύ­θε­ρου Σχε­δί­ου και Ιστο­ρί­ας της Τέ­χνης στο Εθνι­κό Με­τσό­βιο Πο­λυ­τε­χνείο. Συ­νερ­γά­στη­κε ως σκη­νο­γρά­φος και εν­δυ­μα­το­λό­γος με τους Κά­ρο­λο Κουν, Σω­κρά­τη Κα­ρα­ντι­νό, Ραλ­λού Μά­νου, Νί­κο Χα­τζί­σκο, Αλέ­ξη Σο­λο­μό κ.ά.

Βλ. και το Αφιέ­ρω­μα του Χάρ­τη  (1988)

«Ενοι­κιά­ζε­ται» (από τον δί­σκο «Ο Εγ­γο­νό­που­λος δια­βά­ζει Εγ­γο­νό­που­λο», Lyra-Διό­νυ­σος 1964)