100 φωνές

Έκτωρ Κα­κνα­βά­τος (Πει­ραί­ας 1920-Αθή­να 2010))

Ποι­η­τής. Ψευ­δώ­νυ­μο του Γιώρ­γου Κο­ντο­γιώρ­γη. Σπού­δα­σε Μα­θη­μα­τι­κά, εντά­χθη­κε στο ΕΑΜ την πε­ρί­ο­δο της Κα­το­χής και κα­τά τη διάρ­κεια του Εμ­φύ­λιου Πο­λέ­μου στάλ­θη­κε εξο­ρία στη Μα­κρό­νη­σο και την Ικα­ρία. Πρώ­τη ποι­η­τι­κή συλ­λο­γή Fuga (1943). Μα­ζί με τον Δη­μή­τρη Πα­πα­δί­τσα δη­μο­σιεύ­ει το κεί­με­νο για τη με­τα­πο­λε­μι­κή ποί­η­ση “Μία θέ­ση και μία έφο­δος” στο πε­ριο­δι­κό Νε­α­νι­κή φω­νή (1944). Ακο­λου­θούν οι συλ­λο­γές Δια­σπο­ρά (1961), Η κλί­μα­κα του λί­θου (1964), Τε­τρα­ψή­φιο (1971), Οδός Λαι­στρυ­γό­νων (1978), In perpetuum (Β΄ Κρα­τι­κό Βρα­βείο ποί­η­σης, 1984), Κι­βώ­τιο τα­χυ­τή­των (1987). Έγρα­ψε δο­κί­μιο Για τον Με­γά­λο Ανα­το­λι­κό του Αν­δρέα Εμπει­ρί­κου και με­τά­φρα­σε Τζόις Μαν­σούρ και Μαρ­σέλ Σβομπ.

Ο Έκτωρ Κα­κνα­βά­τος σε εκ­πο­μπή του Κ.Γ. Πα­πα­γε­ωρ­γί­ου (Α΄ Πρό­γραμ­μα 1983)