Τα (τελευταία) μαύρα παραμύθια

Τα (τελευταία) μαύρα παραμύθια

ΩΡΑΙΑ ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ

Όταν έγινα δεκαπέντε χρονών έμαθα επιτέλους την αλήθεια. Ως τότε η μητέρα έλεγε πως τα σερβίτσια ήταν μόνο δώδεκα και δεν έφθαναν για την Δέκατη Τρίτη. Γι’ αυτό τάχα δεν την είχανε τότε προσκαλέσει. Αυτή την αφελή δικαιολογία μου σέρβιραν ως τότε οι γονείς μου, όμως από τότε εμένα κάτι δεν μου κολλούσε. Μία βάγια που την είχαν κλειδωμένη για να της κλείσουν το στόμα σε μία κάμαρα που άνοιξα τυχαία στο παλάτι, μου είπε επιτέλους την αλήθεια. Πως η δέκατη Τρίτη, η πιο όμορφη και έξυπνη από όλες τις νεράιδες, ήταν η ερωμένη του πατέρα μου και γι’ αυτό η μάνα δεν την ήθελε στο βασιλικό τραπέζι. Κατά τα άλλα τα πράγματα έγιναν όπως τα είπαν μετά. Η κάθε μία από τις νεράιδες πάνω από την κούνια μου μου έδινε την ευχή της, εύχονταν να γίνω δηλαδή εργατική, υπάκουη, χαμηλοβλεπούσα, σεμνή, κομψή και αδύνατη για να χωρέσω στο καλούπι της καλής κόρης που είχαν κατασκευάσει για όλες τις γυναίκες πριν και μετά από μένα.

Μα η Δέκατη Τρίτη ήρθε ακάλεστη και μίλησε για πόνο. Για το αδράχτι που μπήγεται στο δάχτυλο και πιάνεις το μολύβι και το αίμα πλημμυρίζει το χαρτί. Από τότε απέκτησα το στίγμα και γνώριζα τον προορισμό.

——— ≈ ———

ΠΡΙΓΚΗΠΑΣ:

Ένας λαός δουλοπρεπών υπηκόων πλήρως υποταγμένων στον βασιλιά, κοιμόταν επί εκατό χρόνια στο βασίλειο, ώσπου να έρθω με ένα κόκκινο τριαντάφυλλο στο χέρι για να τον αφυπνίσω. Μπήκα με το άλογό μου στο παλάτι υψώνοντας ένα κόκκινο φλάμπουρο. Στα καπούλια του αλόγου μου είχα στερεώσει δύο βιβλία, «το Κεφάλαιο του Μαρξ» και το «ένα βήμα μπρος δύο βήματα πίσω» του Λένιν. Ο πρώτος που συνειδητοποιήθηκε ήταν ο μάγειρας που μαζί με τους υπηρέτες του παλατιού δημιούργησαν την πρώτη κοινοβιακή κουζίνα.

Κι εσύ Ωραία μου, επαναπαυμένη μέσα στη χλιδή, κοιμόσουν τον ύπνο του δικαίου, κρατούσες τα μάτια σου κλειστά στην αδικία και στις κοινωνικές ανισότητες. Έγραφες βαρετές αισθηματικές νουβέλες για όμορφα ανέμελα τίποτα που ερωτεύτηκαν κάποια ασήμαντα άλλα. Κάποιος έπρεπε επιτέλους να σε μυήσει στην στρατευμένη τέχνη.


——— ≈ ———


Κοντορεβυθούλης

Το μέγεθος δεν μετράει, αν βρεις το σωστό μονοπάτι στο δάσος.

——— ≈ ———

Πεντάμορφη και Τέρας

Κατάθλιψη δείξε μου το άλλο σου πρόσωπο.

——— ≈ ———

Σταχτοπούτα

Ο κάλος που με ενοχλούσε στο πόδι το βράδυ του χορού, μου άλλαξε τη ζωή.

——— ≈ ———

Κακή μητριά της Χιονάτης

Η Χιονάτη ήταν η αθωότητά μου που έπρεπε να αφανίσω για να επιβιώσω.

——— ≈ ———

Τα τρία γουρουνάκια

Το παν είναι η στεγάνωση και η επικάλυψη της τοιχοποιίας.

——— ≈ ———

Χάνσελ και Γκρέτελ

Το όνομα της Κακιάς Μάγισσας ήταν Τερηδόνα.

——— ≈ ———

Κάπταιν Χουκ

Κανείς δεν θα μάθει ότι είμαι ο Πήτερ Παν που όταν μεγάλωσα ακρωτηριάστηκα από τον κροκόδειλο του χρόνου που επιτέλους με πρόφθασε.



Τ Ε Λ Ο Σ

 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: