Πέντε αποσπάσματα συνεντεύξεων που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό «Αμπυσους»

ΑΠΟ­ΣΠΑ­ΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΗ ΤΟΥ ΖΩ­ΓΡΑ­ΦΟΥ ΜΟ­ΝΤΟΥΣ  

– Την έχε­τε δει;
– Όχι, την νιώ­θω να χαί­νει.
  Όλο το βρά­δυ μία χή­να
  περ­πα­τού­σε κά­τω απ’ τα μά­τια.
– Κι εί­ναι αυ­τό έν­δει­ξη;
– Τα πρω­ι­νά ανοί­γω το γκά­ζι.
– Για να ζε­στά­νε­τε γά­λα;
– Όχι, όχι γι’ αυ­τό.
– Κι αυ­τή η άβυσ­σος;
– Εί­μαι πια σί­γου­ρος.
– Κα­ρα­δο­κεί;
– Την ζω­γρα­φί­ζω.
– Μα εσείς κά­νε­τε πορ­τρέ­τα.
– Ακρι­βώς.

ΑΠΟ­ΣΠΑ­ΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΗ ΤΗΣ ΗΘΟ­ΠΟΙΟΥ MAΓΙΑ ΠΙΝ

– Πώς νιώ­θε­τε όταν υπο­δύ­ε­στε άλ­λα πρό­σω­πα;
– Κά­ποιοι ρό­λοι εί­ναι πο­λύ τσα­λα­κω­μέ­νοι ή μυ­ρί­ζουν μού­χλα. Τό­τε ή χα­σμου­ριέ­μαι ή φτερ­νί­ζο­μαι. Γε­νι­κά προ­τι­μώ να φο­ρώ πρό­σω­πα με ρυ­τί­δες. Εί­ναι πιο άνε­τα και δεν κου­ρά­ζουν τον λαι­μό.
– Πώς νιώ­θε­τε όταν δεν υπο­δύ­ε­στε άλ­λα πρό­σω­πα;
– Ανή­συ­χη. Γνω­ρί­ζω βλέ­πε­τε πως κά­που αλ­λού, σε κά­ποια άλ­λη σκη­νή με υπο­δύ­ο­νται αυ­τά.
– Ο αγα­πη­μέ­νος σας ρό­λος;
– Η Άλ­λη. Μό­νο που πά­ντα ξε­χνώ τα λό­για.

ΑΠΟ­ΣΠΑ­ΣΜΑ ΑΠΟ ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΗ ΤΟΥ ΠΟΙ­Η­ΤΗ ΧΑ­ΡΙ­ΤΟΥ ΟΜΙ­ΚΡΟΝ

– Ποιες λέ­ξεις προ­τι­μά­τε;
– Τις κα­λά ψη­μέ­νες. Αλ­λιώς στέλ­νω πί­σω το πιά­το.
– Εί­ναι απει­λή η κοι­νο­το­πία στην ποί­η­ση;
– Όχι με­γα­λύ­τε­ρη από ότι η ποί­η­ση για την κοι­νο­το­πία.
– Τι φο­βά­στε πε­ρισ­σό­τε­ρο από όλα;
– Το ερω­τη­μα­τι­κό στο τέ­λος της πρό­τα­σης.
– Πώς γρά­φε­τε;
– Φο­ρώ μαύ­ρα ρού­χα που στά­ζουν με­λά­νι.
– Ετοι­μά­ζε­τε κά­ποια και­νούρ­για δου­λειά;
– Θα με εν­διέ­φε­ρε πο­λύ αυ­τή του τσα­γκά­ρη ή του θη­ριο­δα­μα­στή.

ΑΠΟ­ΣΠΑ­ΣΜΑ ΑΠΟ ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΗ ΤΗΣ ΓΛΥ­ΠΤΡΙΑΣ ΑΝΤΙ­ΓΟ­ΝΗΣ ΤΑΥ

– Για­τί το κά­να­τε;
– Μου εί­χε τε­λειώ­σει ο πη­λός.
– Η από­πει­ρα αυ­το­κτο­νί­ας στην μπα­νιέ­ρα σας εί­χε σχέ­ση με το τε­λευ­ταίο σας γλυ­πτό;
– Ναι και τα δύο εί­χαν ως θέ­μα το νε­ρό.
– Μα το γλυ­πτό ήταν η Σφίγ­γα.
– Ναι αλ­λά όσο την έπλα­θα, έπι­νε πο­λύ νε­ρό.
– Το έρ­γο σας με τί­τλο «Τα πρό­σω­πα του φα­σι­σμού» με τα ει­κο­σι­πέ­ντε αι­μό­φυρ­τα κε­φά­λια κο­λο­κύ­θας διά­σπαρ­τα σε κομ­βι­κά ση­μεία της πό­λης έχει προ­κα­λέ­σει ανά­μι­κτες αντι­δρά­σεις. Τι έχε­τε να σχο­λιά­σε­τε γι αυ­τό;
– Εκ των υστέ­ρων σκέ­φτη­κα ότι θα ήταν κα­λύ­τε­ρα να εί­χα χρη­σι­μο­ποι­ή­σει καρ­πού­ζια.
– Πι­στεύ­ε­τε στην με­τεμ­ψύ­χω­ση;
– Ναι, κά­θε άγαλ­μα έχει επτά ζω­ές.

ΑΠΟ­ΣΠΑ­ΣΜΑ ΑΠΟ ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΗ ΠΟΥ ΔΙ­ΝΕΙ Ο ΔΗ­ΜΟ­ΣΙΟ­ΓΡΑ­ΦΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΗ­ΓΟΥ­ΜΕ­ΝΩΝ ΣΥ­ΝΕ­ΝΤΕΥ­ΞΕ­ΩΝ

– Πό­σες συ­νε­ντεύ­ξεις έχε­τε πά­ρει στην ζωή σας;
– Τέσ­σε­ρις.
– Πό­σο κρά­τη­σε η κα­θε­μία από αυ­τές;
– Χρό­νια ολό­κλη­ρα.
– Τι κρα­τή­σα­τε από αυ­τές;
– Το κι­γκλί­δω­μα. Γλι­στρά­ει πά­ντα ο χρό­νος.
– Με­ρι­κοί σας κα­τη­γό­ρη­σαν ότι τα πρό­σω­πα από τα οποία πή­ρα­τε συ­νέ­ντευ­ξη ήταν στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα ανύ­παρ­κτα.
– Αν κά­ποιος πρέ­πει να κα­τη­γο­ρη­θεί ως ανύ­παρ­κτος μέ­σα στην ίδια την ζωή του, αυ­τός, αγα­πη­τέ μου, εί­μαι μό­νο εγώ.

ΒΡΕΙ­ΤΕ ΤΑ ΒΙ­ΒΛΙΑ ΤΗΣ Χλό­ης Κου­τσου­μπέ­λη ΣΤΟΝ ΙΑ­ΝΟ.