Γεωμετρικά τοπία

Γε­ω­με­τρι­κός τό­πος

Εντός:

Eντό­σθια για­χνί
Εντο­πι­σμέ­νος ύπο­πτος
Εντα­τι­κής πλε­κτά­νης
Εντε­ταλ­μέ­νος χο­ρη­γός
Εντοι­χι­σμέ­νων πό­θων

Εκτός:

Εκτό­πι­σμα ψα­ριού
Εκτε­θει­μέ­νος σε δο­μές
Εκτύ­πων κρα­δα­σμών
Εκ των ενό­ντων ερα­στής
Εκτά­κτων κοι­τα­σμά­των

Το σκάω επί τα αυ­τά

Τό­πος κοι­νός αυ­ταρ­χι­κός
Με συ­νη­μί­το­να σχε­δόν αυ­τι­στι­κά
Κι αυ­τά­ρε­σκες συ­νή­θως συ­ναρ­τή­σεις
Πώς γί­νο­νται αυ­τό­μα­τα τα όνει­ρα
Αυ­τό­γρα­φα εφα­πτό­με­να στη σή­ψη;

Ένα που­κά­μι­σο χω­ρίς μα­νί­κια

Ένα που­κά­μι­σο πα­λιό
Χω­ρίς μα­νί­κια
Κοι­μά­ται από χρό­νια
Στη ντου­λά­πα μου
Με γα­ρια­σμέ­νο τον για­κά
Και δυο κου­μπιά σπα­σμέ­να
Τι κι αν υπήρ­ξε
Μια φο­ρά κι έναν και­ρό
Το ευ­νοη­μέ­νο μου;
Το χά­ρι­σα στον σκό­ρο που μας τρώ­ει
Αν­θε­κτι­κό σε χρώ­μα και υφή
Ευαί­σθη­το στα μα­ρα­μέ­να χέ­ρια
Αρ­νεί­ται να με βλέ­πει να γερ­νώ
Κρύ­βε­ται ανοι­ξιά­τι­κα
Πί­σω απ' το ζι­βά­γκο.
Μέ­χρι που τα 'παι­ξε
Τις άλ­λες το πλυ­ντή­ριο

«Ας μοι­ρα­στού­με τη ντρο­πή», το πα­ρα­κά­λε­σα
«Ένας μι­κρός πε­ρί­πα­τος ως το κα­θα­ρι­στή­ριο»
Με κοί­τα­ξε κα­λά απ' τις κου­μπό­τρυ­πες
Με φό­ρε­σε αμί­λη­το
Και βγή­κα­με γυ­μνοί στο σταυ­ρο­δρό­μι
Ζά­ρες, προ­γού­λια, στίγ­μα­τα
Eνώ­πιον μαρ­τύ­ρων

Αμε­λη­τέο έγκλη­μα
Να κρέ­με­σαι
Σ' ένα που­κά­μι­σο
Χω­ρίς μα­νί­κια

Εδώ μια χώ­ρα περ­πα­τά με δε­κα­νί­κια