Ανεπιτήρητο παραγωγικό ζώο

Τ   Α   Τ   Ο   Υ   Α   Ζ

Μά­ταια ξό­δε­ψες το από­γευ­μα στο Athens Tattoo Convention ανα­ζη­τώ­ντας το σχέ­διο που θα σε ση­μά­δευε διά βί­ου.
Ακό­μη κα­μιά στά­μπα πά­νω σου δεν δη­λώ­νει σε ποιον ή πού ανή­κεις.
Ακό­μη τρι­γυρ­νάς ασκό­πως, ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο!

Ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο
εί­ναι το βο­οει­δές ή προ­βα­τοει­δές ή αι­γοει­δές ή ιπ­ποει­δές ή χοί­ρος,
που εντο­πί­ζε­ται
άνευ επι­τή­ρη­σης
εκτός της οριο­θε­τη­μέ­νης κτη­νο­τρο­φι­κής εκ­με­τάλ­λευ­σης του κα­τό­χου του (συ­μπε­ρι­λαμ­βα­νο­μέ­νου του οι­κεί­ου βο­σκό­το­που)
και εί­τε φέ­ρει
εί­τε δεν φέ­ρει
σή­μαν­ση.

Έξω ο ήλιος καί­ει ομοιό­μορ­φα τα χέ­ρια σου, τα τσι­μέ­ντα του Νιάρ­χου που πα­τάς και τη θά­λασ­σα που κοι­τά­ζεις.

Ε   Κ   Λ   Ο   Γ   Ε   Σ

Ημέ­ρα εκλο­γών και δεν πας να ψη­φί­σεις σαν άν­θρω­πος!
Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο δεν έχει ψη­φί­σει πο­τέ του.
Πιο κο­ντά σε κάλ­πη έφτα­σε πριν χρό­νια κυ­νη­γώ­ντας μια κομ­ψή δι­κα­στι­κή αντι­πρό­σω­πο στα βου­νά τής Αρ­κα­δί­ας· κι αυ­τή του έκα­νε δώ­ρο ένα λου­κέ­το από εκεί­να που γεν­ναιό­δω­ρα πα­ρέ­χει το Κρά­τος για να κλει­δώ­νει η κάλ­πη. Το αγα­πού­σε το λου­κέ­το και σκε­φτό­ταν την αντι­πρό­σω­πο κά­θε φο­ρά που κλεί­δω­νε το ντου­λα­πά­κι στο γυ­μνα­στή­ριο, τό­τε που ακό­μη εί­χε δυ­νά­μεις να τρέ­χει στο γυ­μνα­στή­ριο και να τρι­πο­δί­ζει στα βου­νά.
Τώ­ρα το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο κά­νει χά­ζι τα πο­λι­τι­κά ζώα στις κάλ­πες, τρα­βούν το πα­ρα­βάν και νο­μί­ζουν πως εί­ναι ελεύ­θε­ρα.

Για την πε­ρι­συλ­λο­γή
των ανε­πι­τή­ρη­των πα­ρα­γω­γι­κών ζώ­ων
συ­γκρο­τού­νται συ­νερ­γεία
ή ανα­τί­θε­ται σε συ­νερ­γεία
η πε­ρι­συλ­λο­γή
των ανε­πι­τή­ρη­των πα­ρα­γω­γι­κών ζώ­ων.

Α   Ν   Θ   Ο   Κ   Ο   Μ   Ι   Κ   Η      Ε   Κ   Θ   Ε   Σ   Η      Κ   Η    Φ   Ι   Σ   Ι   Α   Σ

Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο φτά­νει στην Κη­φι­σιά.
Το΄χε πα­ρα­τη­ρή­σει και άλ­λο­τε πως
Άσμι­γος δια­νύ­εις τε­ρά­στιες απο­στά­σεις!
Δί­χως σκέ­ψη ει­σέρ­χε­ται στην Αν­θο­κο­μι­κή Έκ­θε­ση της Κη­φι­σιάς. Έτσι εν­στι­κτω­δώς θα έπρε­πε να κολ­λά­νε όλα και να ρέ­ουν.
Η Έκ­θε­ση θυ­μί­ζει τα παι­δι­κά του χρό­νια πα­ρό­λο που δεν με­γά­λω­σε στην Κη­φι­σιά και πα­ρό­λο που πι­θα­νό­τα­τα πο­τέ δεν επι­σκέ­φτη­κε κα­μιά Αν­θο­κο­μι­κή Έκ­θε­ση της Κη­φι­σιάς. Θαύ­μα! Γί­νε­σαι παι­δί εκεί που εί­χες άλ­λη μια μέ­ρα για χα­μέ­νη.
Η Αν­θο­κο­μι­κή Έκ­θε­ση· κή­πος εφή­με­ρος, όλο φυ­τά και άν­θη και τα­μπε­λά­κια με τα ονό­μα­τα φυ­τών και αν­θέ­ων! Θέ­λεις να τα μα­σου­λή­σεις αλ­φα­βη­τι­κά μη σου ξε­φύ­γει κά­ποιο, τό­σο εί­ναι οι ονο­μα­σί­ες με­θυ­στι­κές σαν τις μυ­ρω­διές και επι­πλέ­ον όλα μοιά­ζουν υπό έλεγ­χο και τό­σο τα­κτι­κά.
Όμως το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο κά­νει του κε­φα­λιού του πά­λι και αρ­χί­ζει να ψά­χνει το ζι­ζά­νιο που λέ­γε­ται ηλιό­δρο­μος, επο­μέ­νως το ζι­ζά­νιο που ακο­λου­θεί τον ήλιο, επει­δή του έχει μεί­νει η αγά­πη για το ζι­ζά­νιο από τα βου­νά της Σίφ­νου και την Πα­να­γιά του Νή­γιου και αυ­τό εί­ναι που θέ­λει να ξα­να­δεί εδώ και τώ­ρα, το ζι­ζά­νιο ηλιό­δρο­μο. Ασφα­λώς και δεν θα βρεί­τε τό­σο τι­πο­τέ­νια χλω­ρί­δα σε ένα Άλ­σος σαν της Κη­φι­σιάς, κα­λέ μου Κύ­ριε, του εξη­γούν, μά­λι­στα σε αν­θο­κο­μι­κή έκ­θε­ση δια­λε­χτή σαν τη δι­κή μας! Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο μέ­νει με τη λέ­ξη ηλιό­δρο­μος στα στρα­βά του δό­ντια. Τη μη­ρυ­κά­ζει ξα­νά και ξα­νά, ευ­τυ­χώς κα­νείς δεν ασχο­λεί­ται μα­ζί του. Και φω­να­χτά να την έλε­γε: Ηλιό­δρο­με! Δρο­μέα του Ήλιου! Ηλιό­δρο­με! Δρο­μέα του Ήλιου!, ποιος θα γυρ­νού­σε μέ­σα στον χα­μό ολό­γυ­ρα των χρω­μά­των και των οσμών και των ήχων και των ονο­μά­των; Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο μοιά­ζει με τον ερω­το­χτυ­πη­μέ­νο που φω­νά­ζει το όνο­μα μιας αγα­πη­μέ­νης στο ντους αλ­λά η βουή του νε­ρού κα­λύ­πτει τα πά­ντα κι έτσι δεν νιώ­θει ντρο­πή για τη χα­ζο­μά­ρα του, το τε­χνη­τό πε­ρι­βάλ­λον ενός μπά­νιου ή μιας αν­θο­κο­μι­κής έκ­θε­σης μας κρύ­βει κα­λά.
Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο εί­ναι τώ­ρα βέ­βαιο πως μια από τις ελά­χι­στες κα­λές στιγ­μές των αν­θρώ­πων εί­ναι η ωραία λέ­ξη ηλιό­δρο­μος που τη φό­ρε­σαν στα έσχα­τα ζι­ζά­νια των βρά­χων και των γκρε­μών. Εάν το ‘χεις ζή­σει αυ­τό, τι να σου κά­νει με­τά η καη­με­νού­λα η «Λουί­ζα»;
Στην έξο­δο από την Αν­θο­κο­μι­κή Έκ­θε­ση το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο ανά­βει ένα πού­ρο Trinidad.
Μια πα­χου­λή κυ­ρία που μοι­ρά­ζει φυλ­λά­δια συ­στή­νε­ται στο ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο ως «σύμ­βου­λος ευ­ε­ξί­ας». Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο τη στέλ­νει στο διά­ο­λο με ένα νεύ­μα.
Την απο­πή­ρες, μα για­τί; Έμοια­ζε φρο­ντι­στι­κή. Εσύ δεν γκρι­νιά­ζεις όλη την ώρα ότι θέ­λεις να σε φρο­ντί­ζουν;

Οι Πε­ρι­φέ­ρειες της χώ­ρας υπο­χρε­ού­νται να με­ρι­μνούν
για την πε­ρι­συλ­λο­γή
με­τα­φο­ρά
φύ­λα­ξη
δια­τρο­φή
και
δια­τή­ρη­ση [sic]
των ανε­πι­τή­ρη­των πα­ρα­γω­γι­κών ζώ­ων,
μέ­χρι την ολο­κλή­ρω­ση των δια­δι­κα­σιών
για την κα­θ’ οιο­δή­πο­τε τρό­πο
εκ­ποί­η­ση
ή
σφα­γή
ή
επι­στρο­φή στον ιδιο­κτή­τη τους.

Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο σι­χαί­νε­ται τους αν­θρώ­πους που θέ­λουν να γί­νουν κα­λά και να νιώ­θουν κα­λά, τον εγω­ι­σμό της ευ­ε­ξί­ας. Ού­τε θέ­λει να το κοι­τούν όταν ανά­βει το πού­ρο του, επει­δή συ­χνά παι­δεύ­ε­ται να το ανά­ψει και ξέ­ρει πως τό­τε δί­νει την ει­κό­να άσχε­του και ηλι­θί­ου.

Σε κά­θε Πε­ρι­φέ­ρεια συ­γκρο­τεί­ται και ορί­ζε­ται
τρι­με­λής επι­τρο­πή πα­ρα­κο­λού­θη­σης της δια­χεί­ρι­σης ανε­πι­τή­ρη­των πα­ρα­γω­γι­κών ζώ­ων
με υπο­χρε­ω­τι­κή συμ­με­το­χή
ενός του­λά­χι­στον εγκε­κρι­μέ­νου κτη­νιά­τρου.

Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο θα μπο­ρού­σε ευ­γε­νώς να εί­χε εξη­γή­σει στην πα­χου­λή και πι­θα­νώς λί­αν ερω­τι­κή κυ­ρία ότι η ψυ­χή εί­ναι στέρ­φος αγρός.
Κά­θε ψυ­χή στέρ­φος αγρός· και πιο στέρ­φα ακό­μη για­τί εί­ναι ψυ­χή και όχι αγρός, έχει λοι­πόν άλ­λο βά­θος. Κι η δι­κή μου και η δι­κή σας, κα­λή μου Κυ­ρία, ψυ­χές με στέρ­φο βά­θος.
Ποια ευ­ε­ξία μας που­λά­τε;
Ποια ποί­η­ση μας που­λά­τε;
Ποια πο­λι­τι­κή μας που­λά­τε; Ουστ!

Ο όρος «εγκε­κρι­μέ­νος κτη­νί­α­τρος» που απα­ντά­ται στο Πα­ράρ­τη­μα 2 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) αντι­κα­θί­στα­ται από τον όρο «κτη­νί­α­τρος».

Ε    Κ   Λ   Ο   Γ   Ι   Κ   Α       Π   Ε   Ρ   Ι   Π   Τ   Ε   Ρ   Α

Αφί­σες με φά­τσες στα εκλο­γι­κά πε­ρί­πτε­ρα, το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο τις κοι­τά αφη­ρη­μέ­νο, έπει­τα τις μού­ρες των πα­ρα­τρε­χά­με­νων μέ­σα και γύ­ρω από τα κιό­σκια, κομ­μα­τι­κά μι­κρο­στε­λέ­χη με φτη­νά σα­κά­κια. Βρί­σκει πως οι Ιε­χω­βά­δες πα­ρα­δί­πλα έχουν πιο κα­θα­ρό βλέμ­μα. Κι έναν εξω­τι­κό ερω­τι­σμό πιο αρ­χέ­γο­νο από των κομ­μά­των, αυ­τόν του τέ­λους των πραγ­μά­των.
Το τέ­λος των πραγ­μά­των μπο­ρεί να αρ­γεί, το τέ­λος των αν­θρώ­πων όμως σαν να ‘χει πλη­σιά­σει κά­μπο­σο.
Έπρε­πε να αρ­χί­σει να εκ­φυ­λί­ζε­ται για να ανα­ρω­τη­θεί επι­τέ­λους ο άν­θρω­πος τι ζώο υπήρ­ξε και σε τι δια­φέ­ρει από τα άλ­λα ζώα.
Τα αλη­θι­νά ερω­τή­μα­τα τί­θε­νται κα­τό­πιν εορ­τής! Ίσως μό­νον μια προ­δρο­μι­κή εκ­δο­χή τους περ­νά από το μυα­λό κα­θώς περ­πα­τάς ανε­πι­τή­ρη­τος κι όχι κου­βε­ντιά­ζο­ντας με τον πά­σα ένα.
Οι εκλο­γές εί­ναι η υπεν­θύ­μι­ση πως η συμ­μα­χία των αν­θρώ­πων με το πα­ρόν εί­ναι μό­νον η συ­νε­χό­με­νη πτώ­ση τους.
Εί­ναι και­ρός να απαλ­λα­γού­με από την πο­λι­τι­κή.
Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο νο­μί­ζει πως αυ­τή τη στιγ­μή η από-πο­λι­τι­κο­ποί­η­ση των πά­ντων εί­ναι ύψι­στη πο­λι­τι­κή πρά­ξη.
Μέ­σα του το πο­λι­τι­κό ζώο πε­θαί­νει.
Τι θα πει «Αρι­στε­ρά» και «Δε­ξιά»; Φε­μι­νι­σμοί και εθνι­κι­σμοί κα­νι­βα­λί­ζουν την «Αρι­στε­ρά» και τη «Δε­ξιά». Δι­καιω­μα­τι­στές και συ­νω­μο­σιο­λό­γοι φτιά­χνουν το φέ­ρε­τρο της πο­λι­τι­κής με σα­νί­δες από τον κορ­μό της. Όλα ξη­λώ­νο­νται.
Τα πο­λι­τι­κά ζώα δεν το ‘χουν αντι­λη­φθεί ακό­μη. Δεν ακού­νε τις πρό­κες στις κά­σες.
Εί­ναι ζώα γέ­ρι­κα και ζα­βά.
(Πο­λύ μυα­λό δεν εί­χε πο­τέ ο Λε­βιά­θαν, αυ­τός ο αρ­χαί­ος και βλαξ δη­μό­σιος υπάλ­λη­λος.)
Τι να κά­νου­με, που τί­πο­τα δεν ενί­σχυ­σε τό­σο την άνο­δο της αση­μα­ντό­τη­τας όσο η κοι­νο­βου­λευ­τι­κή δη­μο­κρα­τία και το Facebook.
Μην ακού­σει κα­νείς τις σκέ­ψεις σου, ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο,
Χά­θη­κες!

Η σύλ­λη­ψη και η πε­ρι­συλ­λο­γή των ανε­πι­τή­ρη­των πα­ρα­γω­γι­κών ζώ­ων
από τα ει­δι­κά συ­νερ­γεία επι­τρέ­πε­ται να γί­νε­ται
με αναι­σθη­το­ποί­η­σή τους
με χρή­ση των ει­δι­κών αναι­σθη­τι­κών όπλων
σύμ­φω­να με τους όρους και τις προ­ϋ­πο­θέ­σεις
που προ­βλέ­πο­νται στις δια­τά­ξεις του νό­μου [Ν] 1421/1984 (ΦΕΚ 27/Α/1984).

Α   Π   Ε   Χ   Ε   Ι   Σ      Α   Λ   Λ   Α      Υ   Π   Α   Ρ   Χ   Ε   Ι    Σ

Ε, εσύ εκεί!
Εί­σαι μή­πως βο­οει­δές ή προ­βα­τοει­δές ή αι­γοει­δές ή αλο­γά­κι και δεν ψη­φί­ζεις;
Μή­πως εί­σαι χοί­ρος; Ε;

Με­τά την ολο­κλή­ρω­ση της σχε­τι­κής δια­δι­κα­σί­ας πε­ρι­συλ­λο­γής συ­ντάσ­σε­ται το σχε­τι­κό
«Πρα­κτι­κό Πε­ρι­συλ­λο­γής Ανε­πι­τή­ρη­των Πα­ρα­γω­γι­κών Ζώ­ων»
που υπο­γρά­φε­ται από τον υπεύ­θυ­νο του συ­νερ­γεί­ου
και στο οποίο κα­τα­γρά­φο­νται κα­τ’ ελά­χι­στον:
                    1) η ημε­ρο­μη­νία πε­ρι­συλ­λο­γής,
                        2) το εί­δος των ζώ­ων που πε­ρι­συλ­λέ­γο­νται,
                        3) ο αριθ­μός και ο ατο­μι­κός κω­δι­κός αριθ­μός ανα­γνώ­ρι­σης των ζώ­ων που φέ­ρουν σή­μαν­ση,
                        4) ο αριθ­μός των ζώ­ων που δεν φέ­ρουν σή­μαν­ση,
                        5) η πε­ριο­χή απ’ όπου τα ζώα πε­ρι­συλ­λέ­χθη­καν,
                        6) ο τρό­πος πε­ρι­συλ­λο­γής και με­τα­φο­ράς των ζώ­ων και
                        7) η εκ­με­τάλ­λευ­ση προ­ο­ρι­σμού [sic] των πε­ρι­συλ­λε­χθέ­ντων ζώ­ων.
                        8) Όσα από αυ­τά δεν φέ­ρουν σή­μαν­ση ανα­γνω­ρί­ζο­νται κα­τάλ­λη­λα, με­τά την πα­ρέ­λευ­ση της προ­θε­σμί­ας που προ­βλέ­πε­ται στην πα­ρά­γρα­φο 6.
                        Επι­πλέ­ον, τα πε­ρι­συλ­λε­χθέ­ντα ανε­πι­τή­ρη­τα πα­ρα­γω­γι­κά ζώα
                        κα­τα­χω­ρού­νται στο μη­τρώο της εκ­με­τάλ­λευ­σης
                        και στο Ολο­κλη­ρω­μέ­νο Πλη­ρο­φο­ρια­κό Σύ­στη­μα της Κτη­νια­τρι­κής.

Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο απέ­χει από όλες τις εκλο­γές οιου­δή­πο­τε τύ­που για μια σει­ρά από ελάσ­σο­νες λό­γους, όπως:

Δεν του αρέ­σει να το εκ­προ­σω­πούν.
Γε­νι­κώς οι άν­θρω­ποι χει­ρο­τε­ρεύ­ουν με την αλ­λη­λε­πί­δρα­σή τους.
Εί­ναι ζώο εκ φύ­σε­ως ανι­κα­νο­ποί­η­το μο­νί­μως και δύ­σπι­στο.

Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο νο­μί­ζει πως όσοι ψη­φί­ζουν δεν το πράτ­τουν για τους υψη­λούς λό­γους που λέ­νε αλ­λά από ιδιο­τέ­λεια· από τις συ­γκυ­ρί­ες· από συ­νή­θεια· εξαι­τί­ας με­σο­λα­βή­σε­ων· πά­ντως από την ξέ­χει­λη ανά­γκη του αν­θρώ­που ν’ ανή­κει κά­που. Δεί­τε τα πο­λι­τι­κά ζώα! Δεν αντέ­χουν τον εαυ­τό τους αλ­λά και η συ­ντρο­φιά τα κα­τα­στρέ­φει βαθ­μιαία.
Κυ­ρί­ως το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο νο­μί­ζει πως τα πο­λι­τι­κά ζώα κα­λύ­τε­ρα να ασκούν πε­ριο­ρι­σμέ­νη εξου­σία και όση εντέ­λει τους πα­ρα­χω­ρη­θεί για πρα­κτι­κούς λό­γους κα­λύ­τε­ρα να εί­ναι αμ­φί­βο­λη.
Διό­τι το πρό­σω­πο που δεν ανή­κει που­θε­νά απορ­ρυθ­μί­ζει τα πο­λι­τι­κά ζώα σαν να τους μι­λά σε κά­ποια άγνω­στη γλώσ­σα της Άπω Ανα­το­λής.
Του­λά­χι­στον ας μην μπο­ρούν να επι­κα­λε­στούν τη συ­γκα­τά­θε­σή του σε ό,τι κά­νουν και ας εί­ναι η επι­τή­ρη­σή του δυ­σχε­ρής.
Με άλ­λα λό­για, το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο απέ­χει από όλες τις εκλο­γές ελ­πί­ζο­ντας πως έτσι θα πα­ρα­μεί­νει ανε­πι­τή­ρη­το και πα­ρα­γω­γι­κό για με­γα­λύ­τε­ρο χρο­νι­κό διά­στη­μα.

Η      Κ   Ι   Ν   Η   Τ   Η      Τ   Η   Λ   Ε   Φ   Ω   Ν   Ι   Α      Ε   Ι   Ν   Α   Ι      Τ   Ο   Υ      Μ   Ε   Σ   Α   Ι   Ω   Ν   Α

Το μέλ­λον ανή­κει στα ανε­πι­τή­ρη­τα πα­ρα­γω­γι­κά ζώα.
Στον ηλε­κτρι­κό με­τα­ξύ Άγιου Ελευ­θέ­ριου και Άνω Πα­τη­σί­ων το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο πρό­σε­ξε ένα ζώο που πα­ρά το στρι­μω­ξί­δι κρα­τού­σε ση­μειώ­σεις στο χέ­ρι. Ανε­πι­τή­ρη­το θα ‘ναι κι αυ­τό! Πλά­σμα του μέλ­λο­ντος. Το πί­ε­ζαν πέ­ντε ή οκτώ ή δέ­κα ζώα που έπαι­ζαν παι­χνί­δια στα κι­νη­τά τη­λέ­φω­να, από αυ­τά με τα τε­τρά­γω­να σαν σταυ­ρό­λε­ξα και τους αριθ­μούς και διά­φο­ρα φω­τει­νά αντι­κεί­με­να (τρο­μπέ­τες, γλυ­κά, κορ­νί­ζες, δώ­ρα, γα­τιά). Πα­λιό­τε­ρα οι άν­θρω­ποι γυρ­νού­σαν εδώ κι εκεί με τα ρο­ζά­ρια και τα προ­σευ­χη­τά­ρια, πα­ρα­τη­ρεί ένας φι­λό­σο­φος, σή­με­ρα τρι­γυρ­νά­νε με τα κι­νη­τά τη­λέ­φω­να για ρο­ζά­ρια και προ­σευ­χη­τά­ρια. Απο­κα­ρω­μέ­νοι· όπως ανέ­κα­θεν οι χρή­στες του Θε­ού. Ανή­κουν στον Με­σαί­ω­να.

V    A   D   E   M   E   C   U  M

Το αντι­κεί­με­νο που συ­νε­χώς κου­βα­λάς μα­ζί σου λέ­γε­ται vademecum.

Κ   Ο   Π   Ω   Σ   Η

Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο τρέ­χει με οπλές κα­τά­κο­πες.
Η κό­πω­ση δεν εί­ναι τό­σο απ’ την τρι­βή όσο απ’ τη βρώ­μα της ασφάλ­του.
Όμως ένας τέ­τοιος δρο­μο­μα­νής πα­θιά­ζε­ται ακό­μη με τις λε­πτο­μέ­ρειες –
Απο­μει­νά­ρια δέ­ντρων γαν­τζω­μέ­να στα κά­γκε­λα· επί της Ηρώ­δου του Ατ­τι­κού, επί της Αγί­ας Ει­ρή­νης (Κα­λα­μά­κι),
επί της Τα­ξί­λου (Ζω­γρά­φου).
Κα­νείς δεν βλέ­πει λό­γο να τα απο­σπά­σει, αυ­τά τα σα­γό­νια από ξύ­λο που μά­γκω­σαν το ξέ­νο σώ­μα. Κα­νείς δεν τα βλέ­πει καν, οπό­τε τα βά­φουν μα­ζί με τα σί­δε­ρα.
Χά­νεις τον κορ­μό και τις ρί­ζες και να που μέ­νεις στη θέ­ση σου πε­ρισ­σό­τε­ρο από κορ­μούς και ρί­ζες.
Μπρά­βο! Αλ­λά θυ­μά­σαι τί­πο­τα απ’ ό,τι ήσουν;

Στον κά­το­χο μη ση­μα­σμέ­νου ανε­πι­τή­ρη­του πα­ρα­γω­γι­κού ζώ­ου
επι­βάλ­λε­ται διοι­κη­τι­κό πρό­στι­μο,
ύψους εκα­τό (100) ευ­ρώ ανά ζώο για τα αι­γο­πρό­βα­τα
και πε­ντα­κό­σια (500) ευ­ρώ ανά ζώο για τα βο­οει­δή,
τρα­κό­σια (300) ευ­ρώ ανά ζώο για τους χοί­ρους και
χί­λια πε­ντα­κό­σια (1.500) ευ­ρώ ανά ζώο για τα ιπ­ποει­δή.
Το διοι­κη­τι­κό πρό­στι­μο επι­βάλ­λε­ται με από­φα­ση Πε­ρι­φε­ρειάρ­χη,
κα­τό­πιν σχε­τι­κής ει­σή­γη­σης της οι­κεί­ας τρι­με­λούς επι­τρο­πής της πα­ρα­γρά­φου 8,
η οποία ενερ­γεί λαμ­βά­νο­ντας υπό­ψη
                1)  το «Πρα­κτι­κό Πε­ρι­συλ­λο­γής Ανε­πι­τή­ρη­των Πα­ρα­γω­γι­κών Ζώ­ων» της πα­ρα­γρά­φου 5,
                2) το τυ­χόν αί­τη­μα επι­στρο­φής πε­ρι­συλ­λε­χθέ­ντων ζώ­ων από τον κά­το­χό τους και
                3) την ει­σή­γη­ση της επι­βλέ­που­σας οι­κεί­ας πε­ρι­φε­ρεια­κής κτη­νια­τρι­κής αρ­χής, με την οποία βε­βαιώ­νε­ται η ταυ­το­ποί­η­ση του κα­τό­χου.

Μ   Ο   Ν   Ι   Α

Το ανε­πι­τή­ρη­το πα­ρα­γω­γι­κό ζώο θα ήθε­λε να βρει έναν βρά­χο να τον φυ­λά­ει σαν ερη­μί­της του Θι­βέτ.
Αν δεν γί­νεις ένα με έναν βρά­χο ή με έναν άν­θρω­πο τι έχεις κα­τα­φέ­ρει;

Στην πε­ρί­πτω­ση που ο κά­το­χος ανε­πι­τή­ρη­του πα­ρα­γω­γι­κού ζώ­ου αι­τη­θεί την επι­στρο­φή του, εντός των πρώ­των πέ­ντε ημε­ρών της προ­θε­σμί­ας της πα­ρα­γρά­φου 6, τό­τε το πρό­στι­μο της πα­ρα­γρά­φου 9 μειώ­νε­ται στο ήμι­συ. Δια­φο­ρε­τι­κά το πρό­στι­μο επι­βάλ­λε­ται εξο­λο­κλή­ρου για την επι­στρο­φή του ζώ­ου στον ιδιο­κτή­τη του. Με από­φα­ση Υπουρ­γού Αγρο­τι­κής Ανά­πτυ­ξης και Τρο­φί­μων και τυ­χόν [sic] συ­ναρ­μό­διων Υπουρ­γών κα­θο­ρί­ζο­νται πε­ραι­τέ­ρω κυ­ρώ­σεις στην πε­ρί­πτω­ση επα­να­λαμ­βα­νό­με­νων πα­ρα­βά­σε­ων.

Ν   Ε   Α      Μ   Α   Σ   Κ   Ο   Τ

Ανοί­γουν τα θε­ρι­νά (ο Ζέ­φυ­ρος ήδη έχει ανοί­ξει, και το Φλε­ρύ· το Ρία την Τε­τάρ­τη· το κα­λύ­τε­ρο θε­ρι­νό, όμως, λό­γω τό­που και ονο­μα­σί­ας, εί­ναι η Νέα Μα­σκότ), μέ­χρι τέ­λη του μή­να αυ­τά θα ‘ναι ιδε­ώ­δη κα­τα­φύ­για για κά­θε λο­γής ανε­πι­τή­ρη­τα πα­ρα­γω­γι­κά ζώα που δεν κρυώ­νουν σαν τα άλ­λα.
Τον Ιού­νιο όμως θα ‘ναι κι εκεί πο­λύς ο κό­σμος.
Θα βρε­θούν διέ­ξο­δοι άλ­λες.
Και μό­νον η απο­φυ­γή των αν­θρώ­πων εί­ναι πά­ντο­τε μια αρ­κού­ντως δη­μιουρ­γι­κή απα­σχό­λη­ση.
Προς ώρας να ση­μειω­θεί ότι μα­ζί με τα θε­ρι­νά ανοί­γουν και τα επο­χι­κά ερω­τή­μα­τα: 
Μα ποιος ήταν που με­τέ­φρα­σε το passa-tempo ως χρο­νο­κτο­νία;
Ήταν ο Μη­τσά­κης, κά­ποιος φί­λος του; Ήταν ο Κλέ­ων Πα­ρά­σχος, ή κά­ποιος δι­κός του φί­λος;
Όπως και να ‘χει, πά­ρε ηλιό­σπο­ρους και ετοι­μά­σου για τη βρα­δι­νή χρο­νο­κτο­νία!
Ευ­τυ­χώς η ώρα περ­νά­ει κι η ώρα περ­νά­ει εξί­σου για όλα τα ζώα, κα­νέ­να δεν τη γλυ­τώ­νει.

______________
ΥΓ. Ευ­χα­ρι­στί­ες στον Νο­μο­θέ­τη για την ακού­σια ποί­η­ση.