«Δεν είναι η πέτρα πέτρα» / Κάρσον Μακ Κάλερς

^{[ Α Τ Λ Α Ν Τ Ι Κ Ο Σ ]
Εν εξελίξει ανθολογία μεταφράσεων αγγλόφωνης ποίησης}

Φημισμένη για το πεζογραφικό της έργο, η Κάρσον Μακ Κάλερς (Carson McCullers, 1917-67) έγραψε τα μυθιστορήματα Η καρδιά κυνηγάει μονάχη (1940), Ανταύγειες σε χρυσό μάτι (1941), Πρόσκληση σε γάμο (1946) και Ρολόι χωρίς δείκτες (1961), καθώς και τη νουβέλα Η μπαλάντα του λυπημένου καφενείου (1951)∙ οι τίτλοι παρατίθενται με βάση την πρώτη τους ελληνική πολιτογράφηση, που οφείλουμε, κατά σειράν αντιστοιχίας, στις Βικτώρια Τράπαλη, Έφη Φρυδά, Τζένη Μαστοράκη, Ρένα Χατχούτ και στον Μένη Κουμανταρέα. Προς το τέλος της ζωής της, η Μακ Κάλερς εξέδωσε μια συλλογή εύθυμων παιδικών ποιημάτων με τίτλο Sweet as a Pickle and Clean as a Pig (1964). Εκτός του βιβλίου αυτού, ολοκλήρωσε και δημοσίευσε πέντε μεμονωμένα ποιήματα. Αυτό που μεταφράζεται εδώ δημοσιεύτηκε πρώτα ως “The Twisted Trinity” στο περιοδικό Decision 2 (Νοε-Δεκ 1941), σελ. 30, και μελοποιήθηκε από τον Ντέιβιντ Ντάιαμοντ ως τραγούδι για φωνή και πιάνο. Η μετάφρασή μου ακολουθεί το κείμενο του περιοδικού Mademoiselle (Ιούλιος 1957), σελ. 43, όπως αναπαράγεται στην έκδοση Stories, Plays, & Other Writings που επιμελήθηκε ο Κάρλος Ντιουζ (Library of America, 2017).

Ήταν καιρός που η πέτρα ήταν πέτρα
Και που ένα πρόσωπο στον δρόμο ήταν περατωμένο πρόσωπο.
Ανάμεσα στο Πράγμα, στον εαυτό μου και στον Θεό
Η συμμετρία ήταν στιγμιαία.
Από την ώρα που άλλαξες ολόκληρο τον κόσμο μου, αυτή η τριάδα έχει στρεβλωθεί:

Δεν είναι η πέτρα πέτρα
Και τα πρόσωπα, θραύσματα χαρακτήρων των ονείρων, είναι ημιτελή
Ώσπου στο υποτυπώδες πρόσωπο του παιδιού
Αναγνωρίζω τα εξόριστά σου μάτια.
Ο στρατιώτης ανεβαίνει την κατάφωτη σκάλα τη σκιά σου αφήνοντας.
Απόψε, το ρημαγμένο αυτό δωμάτιο κοιμάται
Κάτω απ’ το φως των αστεριών που εσύ έχεις λυγίσει.