Μάιος

Pieter Casteels, «Μάιος» (Από τη σειρά «12 μήνες λουλουδιών» του Robert Furber (π. 1674-1756), χάραξη-χρωματισμός: Heny Flecher)
Pieter Casteels, «Μάιος» (Από τη σειρά «12 μήνες λουλουδιών» του Robert Furber (π. 1674-1756), χάραξη-χρωματισμός: Heny Flecher)


Ο Μάιος επιρ­ρε­πής στις απρέ­πειες της άνοι­ξης (τη δια­στο­λή του κόλ­που των λου­λου­διών, την αμ­φί­πλευ­ρη διά­νοι­ξη των βλα­στών, την υπε­ρέ­κτα­ση του ύπε­ρου), νο­σταλ­γός των παι­γνί­ων της πρώ­της του Απρί­λη, γκα­ζω­μέ­νος ει­σέρ­χε­ται σε στρο­φή εκα­τόν ογδό­ντα μοι­ρών της Ιου­νί­ου οδού αγνο­ώ­ντας διό­δια, οι μπά­ρες στον αέ­ρα χί­λια κομ­μά­τια κι αυ­τό το αχ! της υπαλ­λή­λου «έχε­τε ωραία μά­τια κυ­ρία μου, ευ­τυ­χώς ερ­γά­ζε­στε στα διό­δια και τα βλέ­πουν χι­λιά­δες οδη­γοί» και όμως δεν απά­ντη­σε, απλά εί­πε «τα ρέ­στα σας» και με κάρ­φω­σε με το βλέμ­μα της, δεν εί­χα φύλ­λο της προ­κο­πής και αυ­τή έκλει­σε το πορ­τά­κι, «Δρέ­ψα­τε πά­λιν, ερα­σταί ευ­δαί­μο­νες, ναρ­κίσ­σους / εις του Mα­ΐ­ου τους φαι­δρούς κι ευώ­δεις πα­ρα­δεί­σους» [Αχιλ­λέ­ας Πα(ρά)σχος].

Ο Μάιος ο εχθρός του Κάφ­κα, πό­σες φο­ρές θα πρέ­πει να προ­σευ­χή­θη­κε για λί­γη συν­νε­φιά, για λί­γη βρο­χή, το ίδιο κά­νουν και δε­κά­δες αγρό­τες για να μην ξε­ρα­θεί ο τό­πος και νά­σου μια με­λαγ­χο­λία ξε­πη­δά, αδά­μα­στη με­λαγ­χο­λία για το εν­δε­χό­με­νο να μην βρέ­ξει πο­τέ ξα­νά στον κό­σμο, υφάλ­μυ­ρα, τί­πο­τα δεν αντέ­χει στην αρ­μύ­ρα, ας εί­ναι, τώ­ρα εκ­δρο­μή, αυ­γό σφι­χτό, αλά­τι, πι­πέ­ρι, η δι­κή σου μά­να τύ­λι­γε και ένα κρεμ­μύ­δι, πο­λύ το ζή­λευα.

Μάιος διο­λι­σθή­σας της ανοί­ξε­ως προς την με­γά­λη τρι­κυ­μία του κα­λο­και­ριού, τί­πο­τα δεν τον στα­μα­τά, υπέ­ρο­χος κο­λυμ­βη­τής «εμπρός βή­μα τα­χύ» ερ­γά­τες αγρό­τες ενω­μέ­νοι, 1η του Μάη, τί­πο­τα δεν ξε­χά­στη­κε, μια σερ­πα­ντί­να χρυ­σα­φί δεν εί­ναι ικα­νή να στα­μα­τή­σει το όνει­ρο, μα εί­ναι ου­το­πία, εντά­ξει, ας μεί­νου­με για δυο δευ­τε­ρό­λε­πτα ξύ­πνιοι αξί­ζει τον κό­πο κύ­ριε Γκά­τσο «Πρω­το­μα­γιά / με το σου­γιά, / χα­ρά­ξαν το φεγ­γί­τη / και μια βρα­διά / σαν τα θε­ριά / σε πή­ραν απ’ το σπί­τι».

Μάιος, η επο­χή των κυ­πρί­νων, της αφρο­δί­σιας επα­φής στις άκρες των λι­μνών, "kypris" το όνο­μά του (το δεύ­τε­ρο όνο­μα της θε­άς Αφρο­δί­της) υπο­δη­λώ­νει την γο­νι­μό­τη­τα και τον θό­ρυ­βο της ανα­πα­ρα­γω­γής, την τα­ρα­χή, το ξη­μέ­ρω­μα τα βα­τρά­χια με μά­τια γουρ­λω­μέ­να στα βρα­χά­κια τά­χα αδιά­φο­ρα πη­δούν στα κα­λά­μια, ας πλέ­ξου­με στε­φά­νια, απα­γο­ρεύ­ε­ται το ψά­ρε­μα κά­θε προ­ο­πτι­κής, ο κα­θείς ας ανα­κα­λύ­ψει από μό­νος του το αύ­ριο, άλ­λω­στε η θερ­μο­κρα­σία επι­τρέ­πει μα­κρο­βού­τια.

ΑΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: