90 δευτερόλεπτα: Εσύ, σε ποιά ταινία παίζεις;

Κά­θε μή­να, σας προ­τεί­νου­με έναν τρό­πο για να δια­σχί­σε­τε 90΄΄ της ζω­ής σας. Τι ψυ­χή έχουν;

Τα προκαταρκτικά

Με μετριοπαθείς επιστημονικούς υπολογισμούς, ένας άνθρωπος μέχρι τα 70 χρόνια του έχει γνωριστεί και συναναστραφεί ―είτε σε προσωπική, είτε σε επαγγελματική, είτε σε απλώς κοινωνική βάση― με περίπου 3.000 ανθρώπους. Από αυτούς, έχει συγκρατήσει περίπου 300 ονόματα, ενώ είναι σε θέση να αναγνωρίσει, από φωτογραφία, άλλους τόσους. Συμπέρασμα: το ανθρωποσύμπαν του καθενός μας είναι ένα μεγάλο χωριό, ή αλλιώς, επτά σελίδες του τηλεφωνικού καταλόγου. Ερώτημα: από πού ήρθαν στη ζωή μας όλοι αυτοί οι άνθρωποι; πού ήταν πριν; πού πήγαν μετά από εμάς;

Και τώρα, δράση 90′′

Προτού απαντήσετε στο παραπάνω τριπλό ερώτημα, ακούστε, επί ενενήντα δευτερόλεπτα, την εξής αληθινή ιστορία. Στα 1975, στην Αθήνα, ζει ένας τριανταπεντάρης υπάλληλος του ΟΤΕ. Ανύπαντρος, δίχως μόνιμη σχέση, με όνειρό του να βρει μια πλούσια γυναίκα και να ζήσει ζωή χαρισάμενη. Δεν είναι άσχημος. Στη φωτογραφία την οποία διαθέτω στο αρχείο μου, δείχνει αδύνατος, με λατίνικο πρόσωπο και μαύρο πυκνό μαλλί ―δείγμα καραμπινάτης τεστοστερόνης. Κόβει τον καθημερινό καφέ, μαζεύει λεφτάκια κι αγοράζει, επιτέλους, ένα αμάξι. Μικρό, αλλά αμάξι. Πάνω σε αυτό πέφτει ένα πρωί μια γυναίκα στον δρόμο. Με την οποία αρχίζουν να πίνουν αθώους καφέδες και να μιλάνε. Αυτή, του εξομολογείται πως είναι πάμπλουτη και πως ζει με τον ανάπηρο πλούσιο άντρα της σε μια βίλα της Εκάλης. Κάποια μέρα, τον καλεί στο σπίτι της. Τελούν το σεξ αγρίως πάνω στον καναπέ. Είπαμε, μαύρο πυκνό μαλλί. Στην αποκορύφωση της τελετής, σπάει η πόρτα του σαλονιού και εισβάλλουν ο απατημένος σύζυγος, πάνω στο αναπηρικό καρότσι, μαζί του ένας εισαγγελέας και δυο αστυνομικοί. Ο μοιχός νιώθει ένοχος. Φοβάται ότι θα χάσει τη δημόσια δουλειά του. Ισχυρίζεται ότι δεν φταίει κι ότι η γυναίκα τον παρέσυρε. Μα οι αστυνομικοί χοντραίνουν το παιχνίδι. Τον κατηγορούν ότι είναι μπλεγμένος σε μια υπόθεση κατασκοπίας σε βάρος της χώρας. Ο άνθρωπός μας ωρύεται πως είναι αθώος. Φοβάται πως θα πάει φυλακή και πως η αδελφή του θα μείνει ανύπαντρη. Αρχίζει να καρφώνει συναδέλφους του που συνεργάστηκαν με τη χούντα. Τον αφήνουν να φύγει ελεύθερος, αφού πρώτα παίρνει όρκο σιωπής, με αντάλλαγμα τη ζωή του.

Τέλος χρόνου.

Αμέσως μετά

Μάθετε τώρα την αλήθεια. Όλη η υπόθεση ήταν στημένη. Από έναν σκηνοθέτη, του οποίου το όνομα επιλέγω να αποσιωπήσω. Παρακολουθούσε επί μήνες το θύμα. Έμαθε τα πάντα για τη ζωή του. Μαγνητοφώνησε και κινηματογράφησε τα πάντα, παρακολουθώντας τον με ένα σχολικό λεωφορειάκι, που το είχε μετατρέψει σε κινητό στούντιο. Όλα τα πρόσωπα που ενεπλάκησαν στη ζωή του θύματος ήταν κομπάρσοι. Η ταινία δεν προβλήθηκε ποτέ στις αίθουσες, παρά μόνο κατ’ ιδίαν. Τίτλος της: Το Πειραματόζωο. Η είδηση έκανε τον γύρο όλης της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, αποσιωπήθηκε. Οι τύχες του θύματος και του σκηνοθέτη αγνοούνται.

Από τότε, η τεχνολογία προχώρησε πολύ. Κρυφές ή φανερωμένες κάμερες στους δρόμους, στους δημόσιους χώρους και στις επιχειρήσεις, καταγράφουν άνετα τις κινήσεις σου. Αμέτρητες κάμερες κινητών τηλεφώνων σε παραμονεύουν και σε βιντεοσκοπούν όπου κι αν είσαι, χωρίς να σε ρωτούν. Είναι πολύ πιθανό κάποια μέρα να δεις ένα στιγμιότυπο της ζωής σου να μεταδίδεται σε κάποια από τις πολλές διαδικτυακές ιστοσελίδες στις οποίες προβάλλονται τέτοια ερασιτεχνικά βιντοκλιπάκια κινητών τηλεφώνων.
Μήπως επιθυμείς να ξαναμετρήσεις τα πρόσωπα της ζωής σου; Μήπως επιθυμείς να μάθεις ποια από αυτά ήταν αυθεντικά και ποια επινοημένα; Σε ενδιαφέρει να μάθεις σε ποια ταινία παίζεις αυτόν το μήνα;

ΑΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: