Τσαρλς Σίμικ: Το αόρατο χέρι
στη μνήμη του Bill Matthews
Ασχολείται με τις δουλειές του,
Πιάνει μύγες,
Τις αφήνει να φύγουν γιατί έτσι του αρέσει.
Εμείς δεν κάνουμε τίποτε.
Μονάχα κρατάμε λογαριασμό ποιος λείπει.
Πάει χάθηκε το ψωμί απ’ το τραπέζι
Κι ο ηλικιωμένος Ιταλός σερβιτόρος
Που μάς έφερνε άλλο ένα μπουκάλι κρασί
Πάει και το λευκό σκυλάκι του
Που τον ακολουθούσε παντού.
Τη λαμπερή ηλιόλουστη μέρα κάποιος την έκλεψε
Όπως και τούτη τη μακρόσυρτη ευτυχισμένη χρονιά
Λες κι ήταν κονφετί
Στα μαλλιά ενός κοριτσόπουλου,
Κάποιος παρόμοια την υφάρπασε.
Στο παραπέντε,
Έτσι το λένε στην πιάτσα
Αυτό το μικρό διάλειμμα
Πριν την τελεσίδικη αρπαγή.
________________
Ο Αμερικανός ποιητής σερβικής καταγωγής Charles Simic (Dušan Simić 1938-2023) τιμήθηκε με το βραβείο Pulitzer Ποίησης το 1990.
