Η ανάρρωση

Απανωτά έπεφταν
Τα νιάτα της βροχή
'Εσταζαν στα μαλλιά της
Μικρά χρυσά νομίσματα

Τα χρόνια της φύγανε
δεν θα αργήσουν
επιστρέφουν στο άγνωστο
στο τέλος ξεχαστήκανε εκεί
στην άκρη παρακάτω

Η Κατερίνα
κάθισε κατάχαμα
και πήρε
το δισάκι της στον ώμο
χωρίς δρόμο

ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
 

αυτόν το μήνα οι εκδότες προτείνουν: