Έχοντας πάρει εξιτήριο μετά την επέμβαση, θερμές ευχαριστίες οφείλω για όσα έγιναν ή έπονται, για τη συμπαράσταση, τις ευχές, τις προσευχές, τις φιάλες αίματος, τα αιμοπετάλια. Ας μη χρειάστηκαν. Ούτε απάντηση χρειάζεται, αφού θα ακολουθήσουν επικοινωνίες και ευκαιρίες εξόδου κατά τη μακρά περίοδο ανάρρωσης.
«Θα περάσει και αυτό», λέει η μητέρα μου, συνοψίζοντας τη δική μου, όπως και τη δική της περίπτωση. Δύο νέοι γιατροί, που ήρθαν να την εξετάσουν, δεν πίστευαν ότι η 99η επέτειος των γενεθλίων της είναι στις 16 Ιουνίου, ημέρα κατά την οποία στο Δουβλίνο διαδραματίζεται ο Οδυσσέας του Τζέιμς Τζόις. Αν περάσεις τις συμπληγάδες μεταξύ ανίας και άνοιας, συνεχίζεις με κατάφωτο το κατάρτι του νου, υποθέτω.
Το πιο κουραστικό πράγμα αυτή τη στιγμή είναι να μιλώ. Θα μιλήσουμε αργότερα, όταν καταστεί εφικτό. Οι ομιλίες πάντοτε προκαλούν εξάντληση, όχι μόνο στους ακροατές. Το να ξέρεις το τι ισχύει γενικά δεν μετριάζει όσα υφίστασαι όμως κάθε δεδομένη στιγμή. Αυτό που μένει να εξετάσω είναι αν έχω την αντοχή να γράφω.
Αν γράφω, χωρίς να μιλώ, επιβεβαιώνεται η προτεραιότητα του γραπτού έναντι του προφορικού λόγου. Πρόκειται για ανασυσχετισμό, στον οποίο παρέπεμπα άλλοτε λέγοντας: Πρώτα σκαλίζεις κάτι στην άμμο, στην πέτρα ή πάνω στο δέρμα σου και έπειτα το φουσκώνεις με λόγια του αέρα.
Τρεις κινήσεις παντομίμας συνιστούν την πιο σύντομη έπαρση σημαίας της παγκόσμιας λογοτεχνίας: α) Καταγράφεις την ιστορία του κόσμου πριν συμβεί. β) Από καρδιάς την αποστηθίζεις, καις τα χειρόγραφα και βγάζεις τα μάτια σου. γ) Τυφλός απαγγέλλεις όσα εγκαρδίως είχες γράψει ότι επρόκειτο να συμβούν.
Ανήμερα του Αγίου Πνεύματος γίνεται αντιληπτό ότι τατουάζ σε υλικό Σώμα συνθέτουν οι τομές κάθε επέμβασης, διαλογικά συνοψίζοντας τη ζωή χειρουργών και εγχειρισμένων. Φυλές ολόκληρες θεράπευαν αυτοεγχειριζόμενοι Σαμάνοι στο παρελθόν διανοίγοντας πύλες στο κορμί τους, σε μία υπέρβαση ομαδικής ψυχανάλυσης, πριν ακόμη επινοηθεί. Στον κατακλυσμό του Πνεύματος, νησίδα συνιστά το Σώμα. Περιβρέχεται όπως τα κείμενα, που αποτελούν νησιά του γραπτού λόγου σε έναν ωκεανό προφορικότητας.
Στην Ελλάδα σταδιακά έχει επεκταθεί η αργία του Πνεύματος, που εορτάζεται Δευτέρα, με αποτέλεσμα τριαδικό εορτασμό, το γνωστό τριήμερο. Αρχικά αργία για υπαλλήλους δημοσίων φορέων, σήμερα μεταξύ άλλων περιλαμβάνει εργαζόμενους σε βιβλιοπωλεία, διαγνωστικά κέντρα, λατομεία πέτρας-μαρμάρου, οίκους ευγηρίας, φροντιστήρια εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών, καθώς επίσης δημοσιογράφους περιοδικών, ηλεκτροτεχνίτες, θυρωρούς, ραδιοηλεκτρολόγους, τεχνικούς ρυμουλκών ναυαγοσωστικών γραφείων, τυπογράφους επαρχιακών εφημερίδων και φωτοστοιχειοθέτες.
Το δικό μας Πνεύμα, εκ του πατρός εκπορευόμενο, απεικονίζεται ως περιστέρι στα Θεοφάνεια και ως πύρινη γλώσσα την Πεντηκοστή. Πυρακτώνοντας τα κεφάλια των μαθητών, σε διαφορετικές γλώσσες επιτρέπει τον λόγο να κηρύσσουν, με την ευχέρεια τεχνητής νοημοσύνης ευλογημένης από τον Λατίνο προστάτη των μεταφραστών Άγιο Ιερώνυμο. Πάνω από το ένα τρίτο των διασωθέντων επιστολών του απευθύνεται σε γυναίκες, που συνιστούν το κεφάλι, το κορμί και την ουρά της λογοτεχνίας. Περισσότερα θα μπορούσαν να ειπωθούν για περιστέρια, επιστολές και επικοινωνίες μεταξύ πτηνών, αν υπήρχε χώρος τα φτερά τους να απλώσουν.
Εν πάση περιπτώσει, τους μεταφραστές λέγεται ότι προστατεύει και ο γεννημένος στον Άγιο Λαυρέντιο Απόστολος ο Νεομάρτυς Πηλίου. Από ένα «νέφος» αγίων, σύμφωνα με διατύπωση του Αποστόλου Παύλου, κάθε κλάδος ψάχνει τον προστάτη του, από τον Όσιο Ζήνωνα των ταχυδρομικών έως τον από μίμων Άγιο Πορφύριο, προστάτη των ηθοποιών, και από τους νοτάριους Μαρκιανό και Μαρτύριο, προστάτες των συμβολαιογράφων, έως τους προστάτες των αυτοκινητιστών Άγιο Χριστόφορο και των κομμωτών Άγιο Ηλία τον Αρδούνη, νεομάρτυρα. Διεύρυνση καταμερισμού εργασίας ιστορικά προηγείται όσων θεωρητικά διακηρύσσει ο πρωτόπλαστος των οικονομολόγων Άνταμ Σμιθ.
Φυσικά πλεονάζουν οι άγιοι, που θεραπευτικά επικεντρώνονται σε συγκεκριμένα συμπτώματα και ασθένειες, όπως ο Άγιος Βηχιανός με τον βήχα. Μόνο μία επιστολή στο Άγιο Όρος φαίνεται να διασώζεται από το έργο του, αν πράγματι το ιερό παρατσούκλι υποκρύπτει τον εκ Κύπρου Πατριάρχη Γεννάδιο της Κωνσταντινουπόλεως στα τελευταία χρόνια του Λέοντος Α΄. Προστάτης ανθρώπων και άλλων ζώων από τη λύσσα θεωρείται, από παρετυμολόγηση του ονόματός του, ο μαθητής και συνάδελφος του Προφήτη Ηλία Ελισσαίος, που λεπρούς θεράπευε και τον ποταμό Ιορδάνη στα δύο χώρισε για να τον διασχίσει. Η παρετυμολογία υπερθυμίζει ότι το λάθος συνιστά θεμέλιο της γνώσης.
Ως ειδικευμένοι σε καρδιολογικά αναφέρονται οι Άγιοι Ελευθέριος, Ιγνάτιος και Ξένη. Με εγχειρήσεις και ακρωτηριασμούς ασχολούνται οι Άγιοι Γεώργιος και Δημήτριος, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος, η Αγία Λουκία και ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής. Ο Δημήτριος έζησε και μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη, όπως και άλλοι, χωρίς να ανακηρυχθούν άγιοι. Μυροβλύτης ονομάστηκε γιατί από τα λείψανά του ανέβλυζε μύρο, που οι προσκυνητές έπαιρναν σε φιαλίδια. Η απεικόνιση ενός Αγίου με σπαθί ή λόγχη παραπέμπει σε γιατρό, που με το νυστέρι του εξολοθρεύει ό,τι κάνει το σώμα να νοσεί. Ένοπλοι άγιοι και στρατιωτικοί γιατροί συμπίπτουν.
Ακολουθώντας πρότυπα της κομέντια ντελ άρτε, με «ιπτάμενο γιατρό» ως πρώτο έργο ξεκίνησε. «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» ήταν το τελευταίο έργο του. Στην τέταρτη παράσταση, ο Μολιέρος κατέρρευσε επί σκηνής και πέθανε λίγες ώρες αργότερα.
(9.6.25 κεξ.)
ΣΧΕΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
Μελαγχολία της ανατομίας / Αν πεθάνω
