Μικρό παντούμ
Εκείνη τη μέρα ένα άστρο εμφανίστηκε ξαφνικά
φωτίζοντας τον ουρανό ψηλά από πάνω μας.
Απομακρύνθηκε, σύντομα το ξανασκέφτηκε, επέστρεψε, σταμάτησε
ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας, τυφλώνοντάς μας,
φωτίζοντας τον ουρανό ψηλά από πάνω μας.
Το τέλος της ζωής στη γη σε δευτερόλεπτα
ακριβώς πάνω από τα κεφάλια μας, τυφλώνοντάς μας.
Όπως και συ, ακινητοποιήθηκα με μιας.
Το τέλος της ζωής στη γη σε δευτερόλεπτα,
και είπες στοιχειώδες πριν σε χάσω.
Όπως και συ, ακινητοποιήθηκα με μιας.
Τόσο επίσης στοιχειώδες, δεν σε χάνω ποτέ.
Και είπες στοιχειώδες πριν σε χάσω.
Αυτή είναι η στιγμή που τη ραγίζει ο χρόνος και την ταράσσει,
τόσο επίσης στοιχειώδες, δεν σε χάνω ποτέ,
ιδιαίτερα την άνοιξη, όταν διατηρεί την ηρεμία της, το βουητό της.
Αυτή είναι η στιγμή που τη ραγίζει ο χρόνος και την ταράσσει.
Ένα μέσα από όλα,
ιδιαίτερα την άνοιξη, όταν διατηρεί την ηρεμία της, το βουητό της
ακριβώς κάτω από το βουητό των μελισσών.
